Ryzyko bandażowania stóp

Dawniej w Chinach zaciekle i z uporem praktykowano krępowanie stóp, które miało stanowić doskonały sposób na upiększanie kobiet. Przeprowadzane modyfikacje ciała miały stanowić drogę do osiągnięcia awansu społecznego. Wiązały się jednak także z ogromem bólu. Według dawnego chińskiego przysłowia „Piękność wymaga cierpienia, a każda para zabandażowanych stóp kosztuje wannę łez”.

Jednak odczuwalny ból nie był jedyną wadą tego typu zabiegów. Warto wiedzieć, że po rozpoczęciu krępowania stóp, należało je owijać bandażem już do końca życia. Po wprowadzeniu zakazu krępowania w komunistycznych Chinach, stopy niektórych kobiet, które już dawno przeszły okres dojrzewania, urosły o kilka centymetrów. Ciekawostką jest, że aby spowodować całkowitą rezygnację ze stosowania tej bolesnej praktyki, rząd musiał obwarować ją karą śmierci.

W bandażowaniu stóp ogromne znaczenie miała precyzja. W przypadku, gdy zabieg był niepoprawnie wykonywany, stawał się źródłem przewlekłego bólu. Niejednokrotnie też wywoływał atrofię (zanik mięśni) lub stawał się przyczyną częściowego paraliżu. Na skutek złamania kości powstawały też otwarte rany, które niosły ze sobą ryzyko powikłań lub zakażenia.

Według istniejących szacunków, z tego typu przyczyn umierało co najmniej dziesięć procent dziewcząt.